Cuma günlerinin vermiş olduğu huzurla başlamak istiyorum satırlarıma öncelikle… Kimin elinin kimin cebinde olmadığı şu günlerde konu başlıkları malum… Genç kesim başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın öğrenci evlerine getirdiği sınırın ve buna benzer konuların protestosunun peşinde. Orta yaşlı kesim ise ekmek parası, evlatlarına güzel bir gelecek için zemin hazırlama peşinde. Yaşlı kesime değinirsek eğer onlarda da yılların vermiş olduğu yorgunluk ve birikim sonucunda bir köşeye çekilip tüm bu olanları izlemekle berber umutla yetiştirdikleri meyvelerin biraz geri dönüşümünü beklemekte aslında istedikleri sadece bu zor zamanlarında yanında olup ilgilenen evlat… Nereye gidiyor bu devlet, bu millet, bu halk, bu toplum nereye? Mustafa Kemal 90 Yıl önce biz bu acınası hali alalım diye mi Cumhuriyeti ilan etti? Genç beyinler okusun gereken eğitimi alsın çalışsın çabalasın veliler son damlasına kadar evladı için harcasın ve sonucunda koskoca bir hiç için uğraşsın diye miydi her şey… branşları kapsamında iş bulamayan gençler hayatlarının baharını bu günlere gelebilmek için mi harcadılar? Sadece atanamadıkları için bu hali aldılar… toplum ve sorunları… Yüzleşmekse acıtan yanı…
Her kesimin ayrı bir sorunu, ayrı bir karışık beyin örneğini temsil etmekte. Herkes kendi çıkarına bir düzen kurmuş ve çıkarı için adileşmekte. İnsanlar kendi aile bireylerini bile kendi çıkarı için kullanılır oldu. Kimse ağzından çıkanın nereye nasıl gideceğinin farkında değil. Farkındalık umurunda değil… ince ruh kavramı bu günlerde hiç düşünülmüyor. Halbuki hepimiz Adem ile Havva’dan meydana gelmedik mi? Hepimizin gelmiş olduğu ve gidecek olduğu yer aynı yer değil mi? Hepimiz her şeyden önce Allah’ın kulu değil miyiz? Nedir bu milletin “üstünlük“ kavramı için “kişilik” kavramını kaybetme çabası?
Evet… Hiç düşündünüz mü vatan haini misiniz yoksa vatan temsili misiniz? Maddi manevi açıdan üstünlük sağlamaya çabalayabilirsiniz ama aslınızda herkesle birsiniz. En güzel örnek olarak Allah katında benimle birsiniz… ben ve benim gibiler bu farkın farkındalar siz ve sizin gibiler de benim farkımın farkındasınız… Umarım yeterince anlatabilmişimdir. Herkesin halk ve toplum içindeki yeri, hak ve özgürlüğü, yeri belli.
Bu gün için düşünüp, bu günlük yaşayanlardan değilim, kimsenin de olmasını istemem. Elbet bir ilahi kat mevcut. Orada da bir hesap söz konusu. Hesabını veremeyeceğiniz işlere kalkışmanızı, ko0nuşmanızı istemem. Ben bunun bilincinde olmanın rahatlığını yaşıyorum çevremin de bu ahlak sınırları içerisinde hareket etmesini temenni ederim. Siyaset, politika ve benzeri gibi her ne konuda olursa olsun adaletli bir işin sonucunda her toplum refah bir yaşam süreceğine inanıyorum. Herkesi adalete davet ediyorum. Vicdanen rahat olun istiyorum. Halkın her kesimine hitap eden bir Mustafa Kemal beklemekteyim. Umarım bu kaos, terör olayları bir gün son bulur ve bu gergin yaşam tarzına bir son verilir. Başımızdaki insanların doğru yolu bulamasını temenni eder herkesi bulunduğu koşulları düşünüp elini vicdanına koyup hareket etmesini dilerim. Hayırlı günler geçirmeniz dileğiyle
